Zevenheuvelenloop

Op een wat regenachtige dag vertrokken we met Vier Vogels (Jaco, Koos, Babette en Colin) naar Nijmegen voor de prachtige Zevenheuvelenloop. Na de helse treinreis van vorig jaar stond Jaco er op dat we met de auto zouden gaan. Normaal gesproken geen doen in Nijmegen ten tijde va de 7Hloop, maar dankzij de werkgever van Koos, Meeus, geen enkel probleem. Op een gereserveerde parkeerplaats vlakbij de start was het geen enkel probleem een plek te vinden, waarna we in het eveneens gereserveerde restaurant/sociëteit De Vereeniging ons tegoed konden doen aan krentenbollen, bananen en koffie. Uiteraard weer het nodige gedoe over wat aan te trekken, want het was een beetje regenachtig en het zou niet al te warm worden. Dus nerveuzig gedoe; wel of geen thermoshirt, lange of korte mouwen, dat gedoe. En zoals altijd ontdek je dan onderweg dat je wederom te warm gekleed bent.

Het gedoe werd onderbroken door een motivatiespeech van Erben Wennemars, ambassadeur van de Meeus Run Club. Na zijn enthousiaste praatje hadden we meteen zin om van start te gaan. Helaas kon hij zelf niet meelopen, omdat hij voor Studio Sport het schaatsen moest gaan analyseren. Maar hij maakte nog wel even tijd vrij voor een foto met de Vroege Vogels. En hij gaf de briljante tip de door Meeus verstrekte isolatiedeken echt te gebruiken voor de start. “Het staat een beetje lullig’ zo zei hij, ‘maar je zult merken dat je lekker warm blijft, dus echt doen’. In beide gevallen had hij gelijk: het stond lullig, maar je bleef lekker warm. Sommigen vonden de isolatiedeken nog niet lullig genoeg en besloten ook nog de capuchon van hun gele poncho op te doen, maar dat geheel terzijde.

Hoe lullig ook allemaal, we starten dus heerlijk warm en dat was te merken. Want iedereen liep meteen lekker door het prachtige landschap. Eerst het verraderlijke vals plat, daarna een paar best pittige heuvels met als beloning een heerlijke afdaling. En dan de laatste kilometers vrijwel uitsluitend dalende wegen, waar je gesteund door het enthousiaste publiek voor je gevoel naar beneden vliegt. Dat leidde tot tijden die zeer tevreden stemden, vooral die van Babette: zij liep gesteund door Jaco vier minuten van haar p.r. af, resulterend in een eindtijd voor beiden van 1.25.30. Dus op naar De Vereeniging om ons tegoed te doen aan de heerlijke pasta’s.

Bij naspeuring van de uitslagen bleken er nog meer Vogels gelopen te hebben. En een ex-Vogel, die meteen de snelste Schiedammer bleek te zijn: Berry met 1.02.25.
De overige Vogels liepen de volgende tijden: