Lopen in Rotterdam
Zondag 13 april was Rotterdam de gastheer voor tienduizenden lopers en loopsters en natuurlijke hun fanatieke aanhang. Tel daarbij nog eens het groet aantal neutrale supporters op en je begrijpt dat het dan al gauw om enkele honderdduizenden mensen gaat.
Op weg met het OV herkende ik in de tram de zenuwachtige atleten met hun supporters. Ik hoorde dezelfde opmerkingen die we vijftien tot twintig jaar geleden zelf nog maakten als we op weg waren naar de start van onze marathon. Dat waren nog eens tijden; maar nu snel terug naar het heden.
In de metro – zelf op weg naar de Erasmusbrug - van Schiedam naar Rotterdam natuurlijk hetzelfde beeld. Bij Leuvehaven uitstappen en dan een kleine wandeling naar de brug. Het was er fris, omdat daar een aardig windje stond en de zon af en toe achter een wolk verdween.
Na een kwartiertje wachten kwamen de eerste lopers er al aan en was de schifting in de voorste linies al gemaakt. Na deze zeer snelle starters kwamen nog vele recreanten, waarvan ik bij de laatste lopers Leo ontdekte. Na nog wat aanmoedigingen geschreeuwd te hebben liep ik richting Blaak en ontmoette op het kruispunt Hennie en Leen. Gezamenlijk waren we verbaasd over het feit dat de stroom met lopers zo snel ophield. We hadden alle drie het gevoel dat iedereen wel erg snel voorbij was gekomen.
Op dat moment kwam de tweede golf deelnemers richting de Erasmusbrug gelopen en dat waren er natuurlijk ook enkele duizenden. De organisatie had namelijk besloten om in twee groepen te starten, iets dat niet bij ons bekend was. Na het passeren gingen Hennie en Leen op zoek naar hun fietsen en ik zette mijn wandeling naar de Blaak in.
Op de Blaak gekomen zag ik de vele deelnemers aan de tien kilometer voorbij stromen. Ook hier was gekozen voor het starten in blokken. Aangezien de lopers alleen de eerste kilometers over vier rijbanen konden beschikken, kwamen ze daarna in een soort fuik terecht, waardoor menigeen tot stilstand werd gedwongen.
Het was zo druk dat ik van de twaalf gestarte lopers er uiteindelijk zes van heb gezien en drie op de gevoelige plaat heb kunnen vastleggen. Bovendien kan nog gemeld worden dat alle lopers de finish hebben gehaald. De een wat meer fit dan de ander, maar binnen is binnen.
Van Yvonne en Yen heb ik geen eindtijden kunnen vinden omdat ze onder een andere naam liepen.
Uitslagen 10 km
Wijnanda | 49.17 |
Ethel | 51.29 |
Veronique | 55.38 |
René | 57.59 |
Hans | 58.00 |
Mirjam | 58.00 |
Arda | 59.57 |
Remonne | 1.10.27 |
Margot | 1.11.31 |
Voor de marathonlopers had ik wat meer tijd om ze uit de deelnemersmassa te filteren. Maar ook daar heb ik er één niet gezien en enkelen pas op de laatste kilometers van deze marathon.
Van de acht gestarte lopers hebben er twee de finish helaas niet gehaald. Leo werd de maanden vooraf geplaagd door een niet geheel gezond lichaam en zag zijn geplande trainingen voor een groot deel in duigen vallen. Dat hij toch nog gestart is valt natuurlijk te prijzen, maar bij het 21 km punt zag hij het licht en bedacht dat hij voor de tweede helft beter het openbaar vervoer kon gebruiken. Metro station Slinge was heel dichtbij en de juiste beslissing was snel genomen. Hij luisterde goed naar zijn lichaam en nam de goede beslissing.
Eric die ook heel wat kilometers getraind had werd bij het 28 km punt op de Blaak geplaagd door krampen in de hamstring. Voor hem was het toen ook einde oefening en terwijl ik zelf daar in de buurt was, heb ik niets gemerkt van zijn opgave. Jammer, maar misschien volgend jaar beter.
Het blijkt maar weer eens dat bij zo’n marathon alles op zijn plaats moet vallen. Er hoeft maar een klein kinkje in de sportieve kabel te komen en je lichaam geeft signalen af die je doen besluiten dat je alleen nog maar kan stoppen. Geef er dan ook maar aan toe, want het heeft geen enkele zin om ondanks alles door te lopen. Je lichaam krijgt dan zo’n opdonder dat het herstel nog veel langer gaat duren.
Uitslagen Marathon
Berry | 3.32.40 |
Collin | 3.49.52 |
Marcel | 4.32.55 |
Jaco | 4.34.00 |
Jan van B. | 4.38.53 |
Mariska | 4.51.13 |
Nu jullie de uitslagen lijst hebben gelezen, zijn ook de mysterie guests bekend. Marcel en Mariska hadden mij laten weten niet te veel bekendheid aan hun start te geven. Volgens mij is dat goed gelukt, want hun namen zijn niet genoemd bij de onderlinge gesprekken over de deelnemers.
Al met al was het in Rotterdam een geweldige dag. Lopers en publiek hebben er een feest van gemaakt, zodat een ieder met een goed gevoel huiswaarts keerde.
Terug naar het overzicht >>