Halbmarathon Berlin 29 maart 2015

Ergens vorig jaar ontstond bij een aantal Vroege Vogels het snode plan in 2015 de marathon van Berlijn te gaan lopen. Er werd zelfs een heuse vergadering op het terras van Sjiek belegd. Maar helaas vielen er om uiteenlopende redenen kandidaten af, en tot slot viel zelfs het hele plan af toen we ontdekten dat die marathon niet eind oktober, maar al eind september gelopen wordt. Te dicht op de vakantie dus om je goed voor te bereiden. Als alternatief kwam na een tijdje de halve van Berlijn uit de hoge hoed. Toch Berlijn zien en ook nog eens een mooie voorbereiding op de marathon van Rotterdam.

Op vrijdag 27 maart vertrokken we met uiteindelijk 5 VVs met de trein naar Berlijn. De vijf uitverkorenen waren Babette, Bianca, Colin, René G (net op tijd hersteld) en Jaco. Voor die laatste werd deelname nog spannend omdat hij zich de dinsdag ervoor bij de training dusdanig had ingespannen (lees: uitgesloofd) dat hij een voetblessure had opgelopen. In de trein mocht hij dus 7 uur lang keurig met de beentjes omhoog om uit te rusten. Die treinreis werd nog eens opgeleukt door een aantal collegaloopsters uit Apeldoorn, de Loopzusjes genaamd. Zij organiseerden een hele leuke bingo voor de gehele coupé, met allemaal leuke prijsjes. En die prijsjes werden uiteraard, toen het echte werk (een hele volle kaart) begon, allemaal door uw VVs opgeëist. We begonnen de reis dus al als winnaars van sleutelhangers, nagelvijlen en nog meer prachtige prijzen. Na aankomst op het enorme hauptbahnhof wist Jaco, die zich dit weekend als een heuse gids ontpopte, ons naar ons hotel te leiden. En dat hotel viel helemaal niet tegen. Zo bleek ‘s avonds dat het hotel zelfs een leuke bar bezat.

Zaterdag werd uiteraard een toeristische dag, met het bezichtigen van o.a. de muur, Checkpoint Charlie, Reichstag en de Brandenburger Tor. Het was best een indrukwekkend te bedenken hoe bizar het geweest moet zijn in een stad(sdeel) te leven waar een muur omheen gebouwd is. Kun je je eigenlijk niet meer voorstellen. Tussendoor moesten we nog ons stratbewijs gaan ophalen. Gek genoeg was dat niet bij het start/finishgebied (dat vlakbij ons hotel lag), maar 6km buiten het centrum. Daar waren we niet zo blij mee, tot we bij de Vitalmesse (zo heette de plek waar we naartoe moesten) aankwamen. Dat bleek een vliegveldje uit de oorlog te zijn. Mooi om te zien. En heel erg druk, want er stond een enorme rij voor het ophalen van de startbewijzen. Niet zo gek eigenlijk, als je bedenkt dat er 30.000 (!) deelnemers waren. ‘s Avonds besloten we mee te doen aan het pastabuffet in het hotel, speciaal voor de lopers in het hotel (en dat waren er best veel). Toen werd ook duidelijk dat we niet topfit aan de start zouden staan, want een dagje door Berlijn lopen voel je best in je benen.

Zondag moest het gebeuren, dus vroeg op. Na een heerlijk ontbijt (het was echt een tophotel) op naar de start, die op 200m afstand lag. Hoewel, de start lag daar inderdaad, maar we moesten vanaf de start nog ongeveer een kilometer lopen naar de ingang van de startvakken. Voelde toch een beetje alsof we in de maling genomen waren ;-). Gewapend met poncho’s (het zou gaan regenen) stonden we tussen die 30.000 andere lopers klaar voor de start. Die werd nog even uitgesteld, omdat de tijdmetingapparatuur niet bleek te werken. Dat zal vast wat nervositeit bij enkele monteurs en de organisatie hebben opgeleverd. Maar na niet al te lange tijd konden we toch op weg over een lange, brede weg richting Brandenburger Tor. Gelukkig kon ook Jaco, ondanks de pijn in zijn voet, meehobbelen. Uit betrouwbare bron is wel vernomen dat dat onderweg gepaard is gegaan met de nodige krachttermen. Maar de finish werd ook door hem gehaald, onder begeleiding van Bianca en Babette. René en Colin waren alvast vooruit gelopen om de boel te verkennen, zodat Jaco en de dames niet voor verrassingen zouden komen te staan. Op die verkenningstocht werd duidelijk dat het parcours dwars door de stad langs zo’n beetje alle highlights van Berlijn ging. Echt een prachtig parcours, waar ondanks de drukte overal prima doorgelopen kon worden.  Na de finish wel een kleine teleurstelling in de vorm van een wat lullig medailletje aan een nog wat lulliger koordje. Daar hadden we meer van verwacht. Maar niet getreurd, het was een mooie loop en de voorspelde regen begon pas toen de laatsten van ons bijna bij het hotel waren. Die regen is daarna overigens niet meer opgehouden. Na de welverdiende douche en enig overleg besloten maar meteen een eettentje in te duiken. Daar pakte een verkeerde bestelling van witbier heel goed uit. Want degenen die het hardste schreeuwden geen witbier te lusten, waren na enkele slokken om en bestelden de rest van de dag witbier. Die rest van de dag bestond uit een onverwacht lange wandeling, zoekend naar de discotheek waar de afterparty voor de lopers zou zijn. Toen we het eindelijk gevonden hadden, bleken we in een heel trendy tent terecht gekomen te zijn. De match met het publiek was er niet helemaal; lopers na een halve marathon in een danstent met keiharde muziek (en dure drankjes), dat werkte niet helemaal goed. Na één duur witbiertje zijn we al snel weer vertrokken naar onze inmiddels vertrouwde hotelbar, om daar hangend in de loungebanken de geslaagde trip nog eens te evalueren.

Maandag weer terug met de trein richting Rotterdam. Helaas deze keer geen bingo, maar wel enorme vertraging (ruim 3 uur). Dan duurt zo’n reis wel erg lang, vooral als je onderweg ontdekt dat je vanaf Rotterdam voor minder geld naar Berlijn kunt vliegen…..

De Vroege Vogels finishten als volgt: