10 km Rotterdam

Op zondagmorgen redelijk vroeg van huis vertrokken om in Rotterdam de 10km bij de Rotterdam Marathon te lopen. Vandaag was het voor ons (Arda, Ethel, Veronique, Mirjam, Wijnanda, Hans M. en ondergetekende) een speciale editie.
Dit jaar liepen we in shirts voor het goede doel. Het goede doel was de Dani-Elden stichting. Deze stichting verzorgt onder andere verwendagen in het Daniel den Hoedziekenhuis. (www.dani-eldenstichting.nl)

De bedoeling was om vandaag de naamsbekendheid te vergroten.

Voor ons was het eigenlijk ook een soort verwen-dag. Die dag begon met een ontvangst in het Nationale Nederlanden gebouw. Hier had de stichting een deel van het bedrijfsrestaurant beschikbaar voor het verzorgen van de innerlijke mens. In de sportzaal was een gedeelte gereserveerd voor een ploeg met sportmasseurs die onze spieren voor de wedstrijd al lekker los gemaakt hebben.

Zo rond kwart over tien gingen we met de alle lopers die vandaag voor de stichting liepen, naar de startvakken. (het was nog best wel koud zo in een shirt met korte mouwen en een korte broek). Na nog de nodige foto-momenten waren we eindelijk in ons startvak aangekomen. Nu was het wachten op het startschot. Na het klinken van het startschot konden we eindelijk gaan rennen. Wijnanda, Ethel, Veronique (met het startnummer van Lidia) en Hans waren al gauw uit beeld verdwenen.

Samen met Mirjam (die vandaag als Anneke liep) en Arda heb ik de eerste kilometers afgelegd. Dit jaar was het parcours op sommige plekken zo smal dat de meute bijna tot stilstand kwam. Toen we deze opstoppingen voorbij waren kregen we wat meer ruimte om te lopen. Na de waterpost gingen we richting de Oostzeedijk Beneden. Vlak daarvoor had Arda aangegeven dat ze last van buikklachten had van het water bij de waterpost. Wij (Mirjam en ondergetekende) moesten maar doorlopen van Arda. Dus zo gezegd zo gedaan. Bij de Oostzeedijk kwam Hans in de verte inzicht Mirjam en ik besloten om naar Hans toe te lopen. Vlak voordat we de Goudse Singel op liepen haalde we Hans bij. Zo zijn we gedrieën naar de Coolsingel gelopen. Uiteindelijk hebben we een tijd neergezet net onder het uur.

Na het in ontvangst nemen van de medaille zijn we de anderen (die al ruim voor ons gefinisht waren) op gaan zoeken. We hebben met de groep nog op Arda staan wachten, maar die zagen we pas weer in het NN-gebouw. Daar aangekomen stonden er broodjes, bananen en flessen Aquarius voor ons klaar. Ook hebben we weer ruim gebruik gemaakt van de aanwezige sportmasseurs. We kunnen wel concluderen dat het een fantastische dag voor ons is geweest. Nu maar hopen dat de naamsbekendheid van de stichting is vergroot. Wij zullen de verwendag die de stichting voor ons heeft georganiseerd in ieder geval niet gauw vergeten.

René